Za to JĄ uwielbiam :)

ZIMA

Z natury jestem straszliwym zmarzluchem.

Kiedy czekam na zimę, to jedynie na tą puchową, białą.

Niesie ona dla mnie tę CISZĘ, którą kocham,

za którą się tęskni, której się pragnie.

Słychać tę ciszę nieco podobną, 

kiedy mgła otula swoimi ramionami

wszystko, co napotyka.

Lecz zimowy puch w lesie, w parku ...

 jest niebotyczną rozkoszą dla mojej duszy.

Okryte drzewa kołdrą nie byle jaką,

trawy które przybierają śmieszne kształty,

delikatny wiatr, który kołysząc czubkami drzew

trąca zabawnie puchowym pyłem w policzki ...

śpiew zimowych ptaków ... skrzypienie drzew ...

... i CISZA,

której nikt nie jest w stanie zagłuszyć

w zimowym lesie ...

to ocalone chwile me ... 

podczas bycia sam na sam 

z zimową CISZĄ.

Cudowny odpoczynek.

 Jest takie miejsce w mym lesie, które porywa moje serce

ilekroć się zbliżam ... ono przyspiesza ...

Bynajmniej nie z lęku ...

lecz ku najpiękniejszym wspomnieniom się kłania.

W tym miejscu czuję magię,

Może jej nie widać, może zdjęcia nie oddadzą tego,

co niesie ze sobą to miejsce,

ale niezwykłe jest dla mnie to, kiedy tam jestem,

dziś znów odwiedziłam tę ścieżkę,

tak dobrze mi znaną ...

:)

... wchodząc dalej ... w bukowym lesie ...

las świerkowy ...

... z a to uwielbiam zimę.

~~~~~~~~~~~~~~

Już od jutra zaczyna się kolejny czas 

WYZWANIA FOTOGRAFICZNEGO

u Uli z bloga Sen Mai

Zapraszam Was do udziału,

tych, którzy już mnie trochę poznali, 

wiedzą ... że WARTO :)

oto tematy na grudzień

nie wiem co pokażę w sobotę ... 

może uda się pogoda i kolejny spacer ...

może ...

czas pokaże.

Pozdrawiam i do miłego jurta :)